NBA Christmas Day... Dzień szczególny chciałoby się powiedzieć i taki też był. Drużyna C's bez swojego lidera, Paula Pierce'a ale z powracającym na parkiety Big Baby, a po drugiej stronie parkietu Magic z Nelsonem w S5.

Kibice obu drużyn oczekiwali emocjonującego widowiska, a otrzymali spotkanie stojące na... żenującym poziomie. Gra co chwilę była przerywana przez gwizdki sędziowskie i nie były one wynikiem aptekarskiego podejścia/słabszego dnia arbitrów. To co wyczyniali zawodnicy obu drużyn - pretendentów do mistrzostwa ligi - zakrawało na kpinę. Wyglądali tak jak by wrócili... z polskiej Wigilii (z obowiązkową polską kuchnią i Pasterką). Ospali, niedokładni, zagubieni... bez pomysłu na grę. Mógłbym tak długo ale szkoda mi czasu na opisywanie tego "czegoś" co miało miejsce w pierwszych dwóch kwartach - niech przemówią liczby. Gra zespołowa nie istniała po obu stronach - odpowiednio 5 i 2as dla C's i Magic. Zespołowo tracili natomiast piłki - 14 razy ekipa z Bostonu ("liderem" Rondo - 6 przy... ani jednej asyście!) i 13 razy gospodarze (5 Howard'a - standard w tych spotkaniach).

Stan Van Gundy w połowie drugiej kwarty przy okazji time-out'u mówił o braku ruchu piłką - dlatego też po przeszło 15min gry Magicy mieli punktów 25. Uwagi cocha z O-Town jednak nic nie dały i zawodnicy gospodarzy kontynuowali swoje "przedstawienie" - masa odpalanych rzutów z nieprzygotowanych pozycji + podania do przeciwnika. Zmieniła się jedynie postawa gości, którzy za sprawą zawodzącego do tej pory Rajona Rondo wyszli na pierwsze w tym meczu prowadzenie (po akcji 2+1) 28-25. Jak się później okazało był to wystarczający impuls dla jego kolegów i takim sposobem byliśmy świadkami 13-2 run w wykonaniu podopiecznych Rivers'a. Osiem punktów Magic w drugiej kwarcie...

Trzecia kwarta musiała wyglądać inaczej i w istocie tak było. Jednak nie było w niej nic magicznego. Grę gospodarzy ciągnął nieźle spisujący się w tym spotkaniu Vince Carter ale na nic się to zdało gdyż w zielonych koszulkach dobrze spisywali się weterani - KG i Ray Ray. Trzecia kwarta zakończyła się 3-punktowym prowadzeniem zawodników w białych strojach 26:23 - i trzeba dodać, że 13 z tych 26 punktów zostały zdobyte z linii rzutów osobistych...

Ostatnia odsłona to ciągła gonitwa obecnych mistrzów konferencji wschodniej. Bardzo aktywny był Matt Barnes, a Dwight Howard mimo fatalnej postawy w ataku, spisywał się nieźle na bronionej desce. I tutaj wychodzi jedna z przyczyn takiego, a nie innego wyniku - zbiórki. Po trzech kwartach liczba ofensywnych zbiórek Orlando wynosiła 3, słownie TRZY! Gdy dodamy do tego tragiczną wręcz skuteczność w rzutach (33.3% z gry; 19.2% za 3)... jak można wygrać jak punktów z ponowienia brak. Dopiero pod sam koniec, gdy różnica wynosiła 6-8pts, podopieczni SVG bardziej zdecydowanie zaczęli walczyć pod atakowanym koszem. Niestety było już za późno. Nie pozostaje nic innego jak zapomnieć o tym co miało miejsce dzisiaj i czekać na "lepsze jutro". Go Magic!

Na "+"

Vince Carter - 27pts (50% z gry), 5rb, 2as, 4stl

Na "-"

No Comment